W setne urodziny Marii Mireckiej-Loryś

Akcja ? Wszystkiego najlepszego panie Pułkownika” dobiegła końca, w tej chwili jest na etapie układania zdjęć do albumu, który zostanie wręczony płk. Bolesławowi Kowalskiemu w jego 99. urodziny. Cieszy nas fakt, że tak wielu kibiców Rakowa wzięło udział w tej inicjatywie, wszystko zostało skwitowane zdjęciem grupowym z transparentem na którym widniało hasło tytułowe akcji podczas tegorocznej Piłkarskiej Gwiazdki. Jednak nie zamierzamy zwalniać z tempa!


Zachęcamy do kolejnej świetnej inicjatywy, tym razem w nieco innej formie. Wysyłamy życzenia urodzinowe drogą pocztową do kpt. Marii Mireckiej-Loryś na adres:

Maria Mirecka Loryś
ul. Rudnicka 71
37-400 Nisko Racławice

To doskonała okazja aby symbolicznym gestem podziękować za walkę oraz poświęcenie dla dobra Ojczyzny.

Maria Mirecka-Loryś – ur. 7.02.1916 r. w Ulanowie nad Sanem. Po zdaniu matury w gimnazjum w Nisku rozpoczęła w 1937 r. studia na wydziale prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Należała do Młodzieży Wszechpolskiej. Po wybuchu wojny zaangażowała się w działalność konspiracyjną. Od wiosny 1940 r. komendantka Narodowej Organizacji Wojskowej Kobiet (NOWK) w powiecie niżańskim, a od jesieni tego roku w Okręgu Rzeszowskim (zwanym Okręgiem COP). Kurierka w Komendzie Głównej Narodowej Organizacji Wojskowej (NOW). Używała pseudonimu „Marta”. Po scaleniu NOW z AK została komendantką Wojskowej Służby Kobiet w Podokręgu AK Rzeszów i jednocześnie kierowniczką sekcji kobiecej w Zarządzie Okręgu Rzeszowskiego Stronnictwa Narodowego. W 1943 r. uczestniczyła w konspiracyjnym odnowieniu ślubów akademickich na Jasnej Górze. W 36 osobowej grupie młodzieży Maria Mirecka reprezentowała Lwów, a Karol Wojtyła Kraków. Tadeusz Bór-Komorowski awansował ją do stopnia kapitana. Wiosną 1945 r. została komendantką główną Narodowego Zjednoczenia Wojskowego Kobiet (NZWK) na całą Polskę.

Opuściła Polskę jako obywatelka Luksemburga. Przez Czechy i Niemcy dotarła do obozu II Korpusu gen. W. Andersa pod Ankoną. Tutaj poznała swego męża porucznika Henryka Lorysia. Zamieszkali w Anglii. W Londynie należała do Stronnictwa Narodowego, do koła AK, do SPK i Zjednoczenia Polek, organizowała wysyłanie paczek do Polski, do rodzin więźniów politycznych.

Na początku lat pięćdziesiątych wyjechała do Stanów Zjednoczonych. W Chicago włączyła się w działalność organizacji polonijnych. Była wiceprzewodniczącą Rady Naczelnej Stronnictwa Narodowego, dyrektorem Krajowego Zarządu Kongresu Polonii Amerykańskiej, członkiem Zarządu Głównego Związku Polek w Ameryce, przez ponad 30 lat redaktorem „Głosu Polek”, organu prasowego Związku Polek w Ameryce, prezesem Koła Lwowian w Chicago, należała do Koła Byłych Żołnierzy AK, pierwszą kobietą w roli Wielkiego Marszałka Parady Puławskiego. Współpracowała z polonijnym radiem w Chicago, dla którego nagrywa cotygodniowe felietony z cyklu „Otwarty mikrofon”. Organizowała pomoc dla internowanych w stanie wojennym. Od lat 70. razem z siostrą Heleną wyjeżdżała do Związku Sowieckiego z pomocą dla tamtejszych Polaków, szczególnie dla kombatantów i łagierników. Na Ukrainie pozostał jej starszy brat, ksiądz Bronisław Mirecki. Zyskała przydomek „przemytniczka boża”. Obecnie mieszka w rodzinnym domu w Racławicach koło Niska. Nieprzerwanie każdego roku jeździ na Wschód z pomocą charytatywną. Także w minionym roku była z darami na Ukrainie, a ma 100 lat!
Jest autorką dwutomowej „Historii Kongresu Polonii Amerykańskiej” i książki „Odszukane w pamięci.

Maria Mirecka Loryś została uhonorowana wieloma wysokimi odznaczeniami, m. in.: Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, który otrzymała z rąk Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego, Krzyżem Walecznych, Krzyżem Zasługi, Krzyżem Partyzanckim.